هیپوپلازی سیفلیسی
سیفلیس یک عفونت مزمن جهانی است که به وسیله ترپونماپالیدوم ایجاد می شود .این بیماری از آن دسته بیماری هاست که با رفتارهای غیر هنجار شخص در ارتباط می باشد. به عبارتی یک نوع بیماری مقاربتی که با رفتارهای جنسی آمیزشی غیر اصولی بیمار محترم در ارتباط ویژه است . ترپونما پالیدوم عامل ایجاد این بیماری بوده و از راه رابطه جنسی ( سکس ) توسط این باکتری منتقل می گردد. این باکتری ( ارگانیسم ) به شدت نسبت به خشکی ، حساس و آسیب پذیر بوده ، پس در این شرایط به راحتی از بین می رود. ( آلوده شدن غیر جنسی تقریبا امریست مهال)
سیفلیس مادرزادی نوعی از ابتلا به این بیماری بوده که از مادر مبتلا به این آلودگی و بیماری به جنین در حال تکامل منتقل می گردد و در نتیجه یکی از عارضه هایی که می تواند ایجاد کند، نقص تکاملی دندان بوده که به هیپوپلازی سیفلیسی شناخته شده است، و در اصل نوعی از هیپوپلازی مینای دندان بوده ( نقص تکاملی در مینای دندان ) است.
دندان های قدامی تغییر یافته توسط سیفلیس به اینسایزورهای هوچینسون ( دندانهای قدامی هوچینسون ) نامیده می شوند و تاج این دندانها به شکل پیچ گوشتی های سر صاف می باشد و بیشترین فاصله محیطی آن در یک سوم میانی و لبه میانی جمع شده مشاهده می شود.
ناحیه میانی لبه اینسایرال ( لبه برنده دندانهای قدامی ) غالبا یک بریدگی هیپوپلاستیک ( بریدگی نقص مینایی) مرکزی را نشان می دهد. دندان های خلفی (در قسمت عقب فک) درگیر در این عارضه مولرهای مالبری ( کرسی بزرگ توت فرنگی شکل ) نامیده می شوند، این دندان ها دارای سطح جونده جمع شده و کم قطری می باشند که به علت سطح غیرارگانیزه و ناهموارشان شبیه توت فرنگی می باشند.
اغلب ضایعات مینایی ، بیشتر از لحاظ زیبایی اهمیت دارند نا از لحاظ مشکلات عملکردی و فانکشنال ( مثل بریدن غذا و جویدن آن ) ، دندان هایی که دچار فلوئوروزیس (نقص تکامل مینای دندانی) دندانی هستند اغلب دچار میکروابریژن ( خردگی های جزئی مینای دندان ) سطحی هستند که به صورت دائمی و پیش رونده باعث توسعه تغییر رنگ قهوه ای و زرد می شوند.
توسعه نواحی سفید رنگ روی دندان معمولأ نیاز به درمانهای ترمیمی بعدی را مشخص می کند. دیگر انواع هیپوپلازی محیطی دندان هاباعث از دست رفتن پیوستگی و تمامیت لایه سطحی و محافظ مینا و در نتیجه مستعد شدن نواحی تغییر یافته مینا به پوسیدگی می شوند آن نواحی از ضایعات مینایی که غالبأ شیوع افزایش یافته پوسیدگی را نشان می دهند ، آن قسمت هایی هستند که تمام ضخامت مینا را از دست رفته نشان می دهند. در مورد دندان هایی که از نظر زیبایی و یا از نظر عملکرد اختلال دارند می توان از طریق تکنیک های متعددی ، درمان های ترمیمی مطلوبی را انجام داد.
بعضی از این تکنیک های درمانی عبارتند از :
ترمیم های زیبایی کامپوزیت از طریق تکنیک اسید اچ ( استفاده از اسید برای ایجاد تخلخل روی مینای دندان برای گیر بیشتر )
ونیر های لبیالی ( روکش یا پوشش های زیبایی روی قسمت بیرونی دندان برای ایجاد زیبایی بیشتر بیمار در ناحیه دهان و دندان )
فول کرانها( همان روکش های متداول در دندان پزشکی زیبایی) .