عوارض کوتاه مدت ( بعد از جراحی سینوس ) به عوارضی گفته می شود که در چند ماه اول بعد از جراحی رخ می‌دهند.

بازشدن خط برش جراحی در سینوس :

باز شدن خط برش در این پروسه ، ناشایع است زیرا برش کرستال در لثه چسبیده و حداقل ۵ میلی متر دورتر از حفره دسترسی است. به طور معمول بافت نرم ، قبل از نزدیکی اولیه و بخیه زدن باید آزاد شود. به دلیل قرار داشتن یک غشای کلاژنی روی حفره دسترسی ، امکان نزدیک شدن بافت نرم بدون کشش وجود ندارد مگر اینکه جراح ، فلپ فاسیال را بوسیله آزاد کردن پریوستئوم تا muco-gingival junction ( محل ضخیم تر شدن بافت ) گسترش دهد. باز شدن خط برش در آگمنتاسیون طرفی ریج که همزمان با جراحی گرفت سینوس انجام می گیرد و یا هنگام قرار گرفتن ایمپلنت – tissue روی کرست باقیمانده و پوشیده شدن آن بوسیله بافت نرم ، شیوع بیشتری دارد . همچنین ممکن است هنگامیکه پروتز supported ناحیه جراحی را در حینذفانکشن و قبل از برداشتن بخیه تحت فشار قرار می دهد ، رخ دهد. پیامدهای بازشدن خط برش عبارتنداز : تاخیر در ترمیم ، نشت گرفت به داخل خفره دهان و افزایش خطر عفونت . به هر حال اگر شکست در خط برش به گرفت انله طرفی مربوط نباشد و تنها روی کرست ریج و دور از حفره دسترسی سینوس ناحیه کرستال خلفی بوسیله secondary intertion باشد ، ترمیم خواهد شد . در طول این زمان باید یک ترمیم aggressive به صورت Soft-tissue-borne  و بدون تماس ماده ریلاین با ریج قرار داده شود . اگر بازشدگی خط برش شامل یک قسمت از غشا غیر قابل جذب (برای آگمنتاسیون طرفی ریج) شود ، غشا باید حداقل ۲ بار در روز و با یک ماده پاک کننده و دهان شویه کلرهگزیدین تمیز شود . اگر خط برش بعد از ۲ ماه بسته نشد ، یک پروسه جراحی (شامل گسترش بافتی ، برداشتن غشا ترمیم استخوان و نزدیک کردن بافت ها به هم) باید در ناحیه صورت گیرد.

اختلال عصبی :

باید به مسیر عصب اینفراربیتال توجه خاصی کرد . همانطور که قبلأ توضیح داده شد عصب اینفرالربیتال در کف اربیت و در سوراخی با فاصله ۷/۲_۶/۱ از ریم اربیت قرار دارد. اگرچه که در برخی گزارشات این فاصله به ۱۴ میلیمتر دورتر از ریج هم افزایش یافته است. در یک ماگزیلای شدیدأ آتروفیک ، ساختار های عروقی – عصبی  اینفرالربیتال از سوراخی که نزدیک ریج باقیمانده داخل دهان است ، خارج می شوند در نتیجه باید هنگام انجام عمل گرفت سینوس مراقب بود که تا حداقل ممکن اختلال ایجاد شود. بنابراین بیاد به بازتاب بافت نرم و آماده سازی استخوان از جهت فوقانی حفره دسترسی توجه خاصی نشان داد . به دلیل اینکه عصب اینفرالربیتال مسئول عصب رسانی به پوست ناحیه مولر ، بین بوردر تحتانی اربیت و لب فوقانی است ، آسیب یاتروژنیک به آن می تواند منجر به کاهش قابل توجه حس این ناحیه شود. اغلب عصب جدا نمی شود و نوروتمزیس وجود دارد . پارستزی معمولا بعد از گذشت یک ماه از جراحی برطرف می شود.

رینوسینوزیت حاد ماگزیلا :

به طریق کلینیکی و هم در مطالعات مختلف دیده اصلاح غشا سینوس ، تغییرات طولانی مدت قابل توجهی را نشان نمی دهد . در هر صورت التهاب خفیف مخاطی بلافاصله بعد از جراحی اتفاق می افتد که یک واکنش موقتی در نتیجه فعالیت نرمال و فیزیولوژیک مخاط راه یک واکنش موقتی در نتیجه فعالیت نرمال و فیزلوژیک مخاط راه هوایی است. بر طبق  مقالات ، سینوزیت بعد از جراحی گرفت سینوس در حدوود ۲۰-۳۰% موارد رخ می دهد که بیان کننده بیشترین شیوع آن در میان عوارض کوتاه مدت جراحی است. عفونت اگر چه می تواند ۳ روز بعد از جراحی شروع شود ولی اغلب وقوع آن یک هفته بعد از جراحی می باشد . به دلیل نزدیک بودن ناحیه جراحی به ساختارهای زنده بسیار ، عفونت بعد از جراحی بسیار سریع گسترش پیدا می کند که می تواند تهدبد کننده زندگی بیمارباشد. سینوزیت ما گزیلا بیشترین عارضه بعد از آگمنتاسیون سینوس است. در صورت بیان هر کدام از علأئم زیر ، این اختلال باید مورد توجه قرار گیرد : سردرد ، درد و تندرنس در سینوس ما گزیلا و رینوره . مطالعات سینوزیت ، بیشتر در معرض خطر ابتلا سینوزیت گذاری بعد از جراحی هستند. دامنه وسیع در صدهای گزارش شده ۲۰-۳۰%  به دلیل روش های مختلف تشخیصی ( کلینیک ، رادیوگرافی و اندوسکوپی ) می باشد .

فیزیولوژی سینوس :

بالا بردن مخاط سینوس و گرفت استخوان ، با تغییر دادن موفقعیت سیستم انتقال موکوسیلیاری باعث کاهش سایز سینوس می شود . علیرغم این ، تنها اختلال کوتاه مدت در نتیجه تاثیر ساب کلینیکال روی فیزیولوژی سینوس بوجود می آید . در هر حال مواردی که تاریخچه سینوزیت قبل از جراحی به وجود دارد ، جراحی بالا بردن سینوس ممکن است بیمار را مستعد عوارض مرتبط با سینوس کند . که این به دلیل تغییر در محیط میکروبیال است . مطالعات نشان داده اند که بعد از ۳ ماه از جراحی ، کشت سینوس در مقایسه با کشت همان بیماران قبل از جراحی مثبت است .هر چند که بعد از ۹ ماه ، نتایج کشت مشابه نتایج قبل از جراحی است. نگه داشتن سوراخ استئومئاتال بین سینوس ماگزیلاری و حفره بینی مهم است . موارد اندکی از گزارشات حاکی از بوجود آمدن علائم پاتولوژیک طولانی مدت بعد از جراحی گرفت است هر چند که در مطالعات پزشکی موارد زیاد از سینوزیت بعد از جراحی گزارش شده است . این علائم بوسیله استفاده از آنتی بیوتیک و یا پروسه کالدول – لوک  بهبود می یابد . گزارشات وقوع سینوزیت طولانی مدت را بیان نکردند . پرفیلاکسی آنتی بیوتیک و کارگیری اصول درست جراحی ، عفونت ها و عوارض بعد از جراحی را به حداقل می رساند اگر چه استخوان اتولوگ و آلوگرفت و آلوپلاست در جراحی گرفت سینوس در معرض غفونت قرار دارند . موارد سینوزیت ماگزیلا بعد از جراحی ایمپلنت دندانی نادر است هر چند که اخیرأ در نوشته های پزشکی موارد زیادی از عوارض خفیف تا شدید بعد از جراحیرسینوس گزارش شده است . اگر چه موارد بسیار کمیراز غفونت های شدید که باعث عوارضدشدیدی از جمله سلولیت چشم ، التهاب عصب اپتیک ، ترومبوز سینوسرکاورنوس ، عفونتذهایراپیدورال و ساب دورال ، مننژیت ، سربریت ، کوری ، استئومیلیت و در موارد نادر آبسه مغزی و مرگ شده اند گزارش شده است .

بنابراین مشاوره با متخصص گوش و حلق و بینی قبل از جراحی سینوس توصیه شده است. ممکن است بعد از خذف عفونت فیستول های اورو آنترال بوجود آیند که تصحیح آنها مشکل است. به علاوه ممکن است پروسه های جراحی متعددی ( شامل گرافت استخوان و بافت نرم ) مورد نیاز تا تصحیح کامل لین فیستول ها مورد نیاز باشد.