لوپوس اریتماتوز مزمن پوستی یا Lupus Erythematosus Discoid نوع غیر کلاسیک لوپوس بوده و ممکن است روند متفاوت اما مرتبط را نشان دهد ( جهت آگاهی بیشتر به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مراجعه شود ) این بیماری ابتدا پوست و مخاط دهانی را درگیر میکند و پیش آگهی خوبی دارد. این بیماران تظاهرات سیستمیک اتدکی دارند و یا اصلا علائمی بروز نمی دهند.
در این بیماری ضایعات محدود شده به سطوح پوستی مخاطی و در علم پزشکی به عنوان لوپوس اریتماتوز دیسکویید شناخته می شوند. به عبارتی ضایعات پوستی ، بارزترین نمای این گونه از لوپوس بوده و بوسیله حساسیت به نور شناخته می گردند و در نتیجه در نواحی در معرض نور خورشید وجود دارد . در این گونه از لوپوس ، ضایعات به صورت لکه های پولک مانند اریتماتوز که به طور معمول روی سطوح در معرض نور خورشید پخش شده اند ، بخصوص در نواحی سرو گردن . بیماران ممکن است به این نکته که ضایعات با در معرض قرار گرفتن در مجاورت نور خورشید بدتر گردیده ، اشاره کنند. با گذشت زمان ضایعات ممکن است یکباره در یک ناحیه خوب شوند فقط به این دلیل که در ناحیهٔ دیگری بروز یابند. روند التیام معمولا به آتروفی پوستی با بر جای گذاشتن اسکار و هیپوپیگمانتاسیون یا هایپرپیگمانتاسیون ( به جا گذاشتن داغ زخم که یا کمرنگتر و یا پررنگتر از نواحی مجاور که در سلامت به سر می برد ) ناحیه بهبود یافته مشخص می شود.
بیشتر موارد تظاهرات دهانی CCLE یا همان لوپوس اریتماتوز دیسکویید ، لزومأ مشابه ضایعات لیکن پلان اروزیو به نظر می رسد . بر خلاف ضایعات دهانی لیکن پلان ، ضایعات دهانی CCLE به ندرت در عدم حضور ضایعات پوستی رخ می دهند یک مرکز اولسراتیو ( یک مرکز زخمی ) یا آتروفیک اریتماتوز ( ناحیه دچار تحلیل ) احاطه شده با رشته های سفید نازک ، ضایعات دهانی CCLE را مشخص می کند. در برخی موارد مرکز آتروفیک اریتماتوز ضایعه ممکن است یک نمای نقطه دار پوست پرتغالی Stippling با دانه های سفید را نشان دهد. شبیه لیکن پلان اروزیو ، ضایعات دهانی زخمی و اتروفیک CCLE ممکن است دردناک باشند بخصوص زمانی که در معرض غذاهای لسیدی یا نمکی قرار گیرند.
جهت درمان اینگونه از بیماران در درجه اول باید از نور بیش از حد خورشید اجتناب ورزند. به دلیل اینکه بیشتر تظاهرات CCLE پوستی است ، کورتیکوستروئید های موضعی معمولأ به طرز منطقی ای مؤثراند. برای مواردی که به درمان موضعی مقاومند، داروهای ضد مالاریایی یا تالیدومید با دز کم ممکن است جواب دهد. کورتیکوستروئید موضعی هم در درمان ضایعات CCLE کم‌کننده اند.
پیش آگهی برای بیماران مبتلا به CCLE به طور چشمگیری بهتر از بیماران مبتلا به SLE ( لوپوس اریتماتوز سیستمیک را مطالعه فرمایید) . هر چند تغییر به SLE ممکن است در ٪۵ بیماران مبتلا به CCLE دیده شود . عمومأ CCLE محدود به پوست باقی می ماند اما می تواند دائمی شود و کاملأ آزار دهنده شود . برای حدود ۵٪ بیماران CCLE مشکل پس از چندین سال خوب می شود.