تاثیر داروهای ضد بارداری بر روی لثه
داروهای ضد بارداری خوراکی ( Oral Contraceptive ) ممکن است پاسخ مشابهی با آنچه که در بیماران باردار مشاهده می گردد، ایجاد نماید. یک پاسخ تشدید یافته به محرک موضعی در بافت های لثه روی می دهد. دامنه التهاب می تواند از ادم و قرمزی ( تورم و قرمزی) تا التهاب شدید همراه با خونریزی در بافت های لثه ای هایپرپلاستیک ( افزایش حجم افزایش یافته لثه ای ) متفاوت باشد. میزان اگزودا (ترشح) در بافت های لثه ملتهب افراد استفاده کننده از OC (داروهای ضد بارداری خوراکی) در مقایسه با افراد باردار بیشتر گزارش شده است.
مراقبت:
دندان پزشک باید در هنگام گرفتن تاریخچه پزشکی از بیمار ،بایستی توجه ویژهای به مصرف OCs ( داروهای ضد بارداری خوراکی) در رأس داروهای تجویزی ، داشته باشد. یک پرسشنامه معتبر باید شامل سوالاتی در مورد مصرف OCs در زنان در سنین باروری باشد. باید بیمار را در مورد اثرات جانبی دهانی و پریودنتال (لثه و بافتهای اطراف دندانی) OCs و ضرورت انجام بهداشت دهان دقیق در خانه و نیز اهمیت مراقبت از انساج پریودنشیوم (انساج حمایت کننده دندان)، آگاه نمود.
درمان:
درمان التهاب تشدید یافته لثه ناشی از مصرف OCs (داروهای ضد بارداری خوراکی) باید شامل برقرار نمودن یک برنامه بهداشتی دهان و حذف عوامل مستعد کننده موضعی باشد.جراحی های پریودنتال ممکن است در مواقعی که درمان اولیه (جرم گیری و روت پلنینگ) کافی نباشد،تجویز شود. کشیدن دندان ( بخصوص کشیدن دندان عقل) بایستی در روزهایی از دروه مصرف OCs که استروژن مصرف نمی شود(روزهای ٢٣تا٢٨) صورت گیرد تا احتمال post operative osteitis ( التهاب استخوان پس از کشیدن دندان بلاخص دندان عقل پایین که منجر به درد شدید پس از کشیدن می شود ) کاهش یابد.
در سال ١٩٩١ گزارش مؤسسه بهداشت ADA (انجمن دندان پزشکی آمریکا) اظهار نمود تمام زنان در سنین باروری باید در مورد کاهش اثرات استروئیدی OCs (داروهای ضد بارداری خوراکی ) طی درمان با آنتی بیوتیک ها مطلع شوند و توصیه شده است از داروهای ضد بارداری دیگری به صورت اضافی طی دوره آنتی بیوتیک درمانی استفاده شود. طی آنتی بیوتیک درمانی طولانی مدت ، آنها باید با پزشک خود در ارتباط با استفاده از دوز بالای (مقدار زیاد) OC مشورت نمایند.