حذف پلاک به روش مکانیکى همچنان به عنوان مهمترین روش استفاده شده در پیشگیرى از بیمارى هاى دندانى و حفظ سلامت دهانى به حساب مى آید.ولى با پیشرفت دانش ما در مورد طبیعت عفونى بیمارى هاى دندانى،علاقه به روش هاى شیمیایى کنترل پلاک به میزان زیادى مجددأ احیاء گردیده است.یک روش بسیار موثر به جهت جلوگیرى کردن از پلاک میکروبى و درمان بیمارى التهابى لثه (ژنژویت) استفاده کردن از دهان شویه کلرهگزدین دى گلوکونات که با نسخه تجویز گردد، مى باشد.
کلرهگزدین:
ماده اى که تا به امروز داراى بهترین نتیجه بوده، کلرهگزدین مى باشد که یک ماده موثر با خصوصیات آنتى سپتیک مشخص مى باشد.یافته هاى اولیه که دو بار دهان شویه روزانه با ١٠ml محلول ٠/٢ درصد کلرهگزدین دى گلوکونات تقریبأ به طور کامل از تشکیل پلاک میکروبى،جرم و ژنژویت در بیماران گرامى ممانعت بعمل مى آورد.محلول کلرهگزدین در گلوکونات ٠/١٢ درصد یک ماده با همان قدرت و تأثیر مى باشد که اخیرأ در آمریکا براى کاهش پلاک و ژنژویت در دسترس مى باشد.
عوارض جانبى موضعى و برگشت پذیر شامل قهوه اى رنگ شدن دندان ها، زبان و ترمیم هاى سیلیکات و رزین و اختلال گذرا در حس چشایى متعاقب مصرف کلرهگزدین ممکنست ایجاد گردد.کلرهگزدین فعالیت توکسیک سیستمیک (اثرات سمى )خیلى پایینى در انسان ها داشته و مقاومت قابل توجهى درمیکروارگانیزم هاى دهانى (باکترى )تولید نکرده و با هیچ تغییرات تراتوژنیکى (سرطان زایى)همراه نبوده است.
محلول حاوى ١٢ درصد الکل نیز موجود مى باشد که باعث نگرانى کلینیسین ها و بیماران محترم است چرا که مطلعند استفاده مداوم از الکل خطر ابتلا به سرطان هاى اروفارنژیال( حلقى دهانى) را افزایش مى دهد.ولى یک مرور وسیع بر روى نتایج اپیدمیولوژیک در دسترس در باره همراهى و ارتباط دهان شویه هاى حاوى الکل با سرطان مشخص کرد که اطلاعات حاضر از وجود این ارتباط حمایت نمى کنند.با این وجود خیلى از بیماران به بروز این نگرانى خود ادامه داده یا این که علاقه اى به مصرف الکل در هیچ شکلى ندارند.