وستیبول به فضاى بین دندان ها و لب ها (این فضا شامل لثه و لبه استخوانى فرد مى باشد) مى باشد.
وستیبولوپلاستى جراحى است که در آن عمق این وستیبول ( کف دهان ) افزایش داده مى شود. براى کسانى که دندانهاشونو از دست داده اند و میخواهند پروتز ( دندان مصنوعى ) بگذارند و یا براى آن دسته از بیماران گرامى که مى خواهند پروتز هاى متحرک مبتنى و متکى بر ایمپلنت داشته باشند(over denture)این تکنیک به جهت رسیدن به فضاى کافى براى گسترش لبه پروتز متحرک و در نتیجه گیر بیشتر پروتز انجام مى گردد.
بى دندانى در فک پایین نه تنها منجر به از دست دادن استخوان آلوئول فک ( همان استخوانى که دندن ها روى آن قرار گرفته است) مى شود، بلکه منجر به از دست دادن لثه چسبنده و لثه شاخى (attached and keratinized gingiva)بیمار مى شود.(لثه چسبنده و شاخى براى حفظ و ساپورت دندان و ایمپلنت نقش حیاتى دارند).
تکنیک هاى زیادى جهت انجام این نوع جراحى به ثبت رسیده است که هر کدام معایب و محاسن مختص به خود را دارا مى باشند، از میان این تکنیک ها ، تکنیک کازانجیان یک روش جراحى مناسب جهت افزایش عمق کف دهان و ایجاد لثه چسبنده ،نه لثه شاخى ( لثه کراتینایز keratinzed gingiva) در اطراف ایمپلنت مى باشد.
از مزایاى این روش از جراحى مى توان به همزمان بودن این تکنیک جراحى ، با قرار دادن ایمپلنت و پیوند استخوان ،اشاره نمود.
در ابتدا یک برش افقى در ناحیه پایین ترو دورتر از کف حفره دهان به عرض مورد نیاز انجام مى گردد، بافت پوششى و مخاط زیر آن را جدا کرده،بعد از ایجاد یک partial thickness flap(برشى که کل بافت زیرین را قطع نمى کند) موازى با لبه استخوانى فک ، دو برش عمودى به سمت لبه استخوانى ایجاد گردیده،در اثر برش هاى عمودى اخیر بافت مخاطى و پریوست (لایه پوشاننده استخوان) را تا لبه زبانى سطح استخوان جدا گردیده،در واقع یک full thickness flap(برشى که کل بافت زیرین را قطع مى کند) انجام مى گردد.لثه ومخاط بریده شده به سمت لبه استخوان فک جدا گردیده و اتصال عضله به جهت پایین فک هدایت مى شود.
همانطور که در پیشتر اشاره گردید به طور همزمان با این تکنیک مى توان ایمپلنت و پیوند استخوان را توأمأ انجام داد . بعد از انجام جراحى پیوند و ایمپلنت توأمأ ،جهت انجام بخیه لثه و مخاط به بالاتر از مکان قبل از برش بخیه زده مى شود، اتصال عضله که به جهت پایین هدایت گردیده را میتوان در جاى جدید بخیه نمود ( با این کار مى توان از عود و بازگشت به عمق قبل جراحى جلوگیرى نمود).
از مزیت این تکنیک نسبت به سایر تکنیک ها مرسوم تحلیل کمتر استخوان قسمت گونه اى فک به علت اشکار نبودن کامل استخوان مى باشد.
درصد عود این تکنیک مشابه روش هاى دیگر بوده و مزیت خاصى نسبت به بقیه تکنیک ها ندارد.