ترومبوز سینوس کاورنوس به صورت یک تورم دور چشمى ادماتوز همراه با درگیرى پلک ها و ملتحمه بروز مى کند. در مواردى که فضاى کانین درگیر مى شود، تورم معمولأ در طول حاشیه طرفى بینى هم وجود دارد و ممکن است تا سمت داخلى چشم و ناحیه پرى اوربیتال ( فضاى اطراف چشم )گسترش یابد.بیرون افتادگى و ثابت شدن کره چشم اغلب علاوه بر سفتى و تورم نواحى پیشانى و بینى مشاهده مى شود.اتساع مردمک ، ریزش اشک ،ترس از نور و از دست رفتن بینایى ممکن است رخ دهد.اغلب درد در ناحیه بالاى چشم و در امتداد مسیر شاخه هاى افتالمیک (عصب چشمى ) و ماگزیلارى (عصب فک فوقانى ) عصب ترى ژمینال بروز مى کند. در بیش از ٩٠ درصد از بیماران مبتلا ، بیرون زدگى چشم ادم ملتحمه چشم و افتادگى پلک بالا مشاهده مى شود. با وجود اینکه بسیارى از موارد این ضایعه در ابتدا یکطرفه هستند، ولى در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است عفونت به سمت مقابل گسترش یابد.
تب و لرز، سر درد، تعریق، تاکى کاردى، تهوع و استفراغ مى تواند رخ دهد.با پیشرفت ضایعه علایم درگیرى سیستم عصبى مرکزى بروز مى کند.وقوع مننژیت ، تاکى کاردى، افزایش تعداد تنفس، تنفس نامنظم ، سفت شدن گردن و کاهش عمیق سطح هوشیارى همراه و یا بدون هذیان،نشان دهنده توکسمى پیشرفته(حالت سمى ناشى از عفونت) و درگیرى مننژیال است. گاهى نیز ممکن است ابسه هاى مغزى بروز کند.
پایه اساس درمانى جهت ترومبوز سینوس کاورنوس ثانویه به عفونت هاى دندانى ، انجام تخلیه چرک (درناژ) از طریق جراحى همراه با مصرف آنتى بیوتیک با دوز بالا مى باشد که این انتى بیوتیک ها مشابه موارد تجویز شده در انژین لودویگ هستند.در این ضایعه دندان مبتلا باید بیرون آورده شود و در صورت وجود تموج ، درناژ ( تخلیه چرک ) نیز انجام گیرد. مصرف کورتیکواستروئیدهاى سیستمیک (خوراکى ) تنها در موارد پیشرفته ترومبوز سینوس کاورنوس که نارسایی غده هیپوفیز در آنها بروز کرده توصیه مى شود. میزان مرگ و میر به ٣٠ درصد مى رسد و کمتر از ۴٠ درصد از بیماران بهبودى کامل مى یابند.