دندان قروچه ، فشردن دندان (clenching) ، عادتی است که نیروى مداوم تولید شده در یک سطح اکلوزال ( جونده) یک فک را بدون هیچ حرکت طرفى بر سطح جونده (اکلوزال) فک دیگر، تولید مى کند. وضعیت clenching عادتى فقط به حداکثر تماس بین دو فک در حالت مرکزى مربوط نمى شود و فک ممکن است در هر مسیرى و در هر وضعیتى قبل از ایجاد نیروى ثابت و ساکن قرار گیرد. بنابراین، ترکیب دندان قروچه و clenching ممکن است تواما ایجاد شود.
موقعیت فشردن دندان ها برهم معمولا در یک مسیر مشابه و تکرارى است و ندرتا از یک دوره به دوره بعدى دچار تغییر مسیر مى شود. مسیر نیرو ممکن است افقى یا عمودى باشد. این نیروهاى فشارى داراى مقادیر بسیار بالاتر از نیروهاى نرمال بین فکین مى باشد واز نظر میزان ،مدت و حتى اسیب دندانى و بافت هاى حمایت کننده دهان و دندان به مراتب شدید تر از دندان قروچه مى باشد.
جهت تشخیص این عارضه باید به علایم و نشانه هاى کلینیکى متعددى توجه نمود ، این علایم شامل سایش هاى شدید دندانى مى باشد. اگر چه نشانه هاى clenching معمولا کمتر واضح هستند.ساییدگى دندان ها معمولا واضح نیست، بنابراین clenching در هنگام معاینات داخل دهانى ، معمولا یک مسئله پنهان باقى خواهد ماند ، به عنوان یک نتیجه دندان پزشک براى تشخیص این اختلال باید تیزبین باشد ، زیرا در اکثر مواقع خود بیمار هم از این موضوع اظهار بى اطلاعى می‌نماید.
بسیارى ازعلایم کلینیکى clenching معمولا مشابه دندان قروچه مى باشد. هنگامى که یک بیمار تاریخچه دندان پزشکى خستگى یا تحریک پذیرى عضلانى هنگام بیدار شدن از خواب یا حساسیت دندانى به سرما دارد ، باید به حرکات مخرب clenching و یا دندان قروچه شک کرد. در صورت عدم سایش دندانى ،clenching اولین گزینه تشخیص می‌باشد.
لقى دندانى ، خستگى عضلانى یا افزایش اندازه عضله جونده (ماضغه) ، انحراف فکى در هنگام باز کردن دهان ، محدودیت باز کردن دهان،ایجاد خطوط در سطح لثه اى میناى دندانى (خطوط استرس) و سوراخ هاى مینایى همگى علایم کلینیکى مرتبط باclenching هستند. کلیه این علاىم ممکن است در بیمار مبتلا به دندان قروچه هم اتفاق بیافتد ، اگرچه ، ساییدگى مینایی ارتباط نزدیکى با دندان قروچه دارد و فاکتور اولیه و معمولا تنها فاکنور مورد نیاز جهت ارزیابى دندان قروچه است.
clenching ریسک شکست مکانیکال را از قبیل شکستگى پرکردگى هاى دندانى ، روکش هاى چینى ، شکستگى پیچ ایمپلنت ، شکستگى بدنه ایمپلنت ، تحلیل استخوان فک را افزایش مى دهد.
درمان شامل کنترل اصول بهداشت روحى روانى بیمار ، بکار بردن نگهدارنده هاى شبانه( نایت گارد) و تزریق نوروتوکسین بوتاکس در ناحیه سطحى عضله ماضغه و… می باشد.