کشیدن و کاشت مجدد دندان چگونه است؟
کشیدن دندانهای خلفی باهدف درمان کانال ریشه در خارج از دهان،کورتاژنوک ریشه در صورت لزوم و قرار دادن دوباره ی آن در محل اولیه را کاشت مجدد (Replantation) میگویند.
این کار در واقع آخرین روش درمانی است و تنها باید زمانی از آن بهره گرفت که درمان های معمول مجرای ریشه غیرممکن بوده و یا با شکست مواجه شده باشد وقتی جراحی به روش معمول نیز مقرون به موفقیت به نظر نرسد در واقع این روش جایگزینی برای کشیدن دندان محسوب می شود. این روش برای بیماران مبتلا به مشکلات حاد پزشکی توصیه نمی شود.
همچنین بیمارانی که نسبت به انجام این روش انگیزه ی کافی از خودنشان نمی دهند و ارزش آن را درک نمی کنند، گزینه ی درمانی مناسبی به نظر نمی رسند.
ابتلا دندان به بیماری های پیشرفته ی لثه، متباعد بودن ریشه ها (دو ریشه از هم دور شده را متباعد میگویند) با انتهای خم ریشه ها که باعث شکستن دندان بشوند، نیز برای کاشت مجدد دندان مناسب نیستند.
این روش نیاز به دو عمل کننده دارد:
یک نفر به عنوان جراح و دیگری نقش درمان کننده مجرای ریشه را به عهده میگیرد.
ابتدا به منظور استحکام دندان مورد نظر،تاج دندان را پس از پر کردن اتاقک پالپ با مواد ترمیمی بازسازی می کنیم.
درطول انجام این روش درمانی، رعایت شرایط استریل لازم است.دندان مورد نظر وبافت اطراف آنرا با محلول ضدعفونی کننده آغشته میکنم.هردونفر باید دستکش استریل بپوشند.
دندان پزشکی که کار جراحی را انجام می دهد حتی الامکان بدون استفاده از الواتور و بدون وارد کردن نیروی چرخشی،به منظور کاهش اسید به بافت های نگه دارنده دندان،آن را را از حفره خارج میکند.
دندان پزشک جراح،کف حفره را کورتاژ کرده و برای جلوگیری از انتال آلودگی یک تکه گاز استریل را در محل قرار میدهد.
درهمین حال دندان پزشکی که کار درمان ریشه را برعهده دارد،دندان را درگاز آغشته به محلول تتراسایکلین در سالین نرمال نگه میدارد،سپس نوک ریشه ها را قطع میکند ویا پس از قطع نوک ریشه اقدام به پر کردن معکوس (Retrograde) آن می کند.
دندان پزشک جراح لخته ی خون را از حفره ی استخوانی پاک نموده و پس از شستشو با محلول بی حسی با سالین نرمال دندان را به آرامی از اطراف زبان به سمت گونه ای در داخل حفره قرار می دهد سپس ،دیواره ی استخوانی زبانی و گونه ای را به هم فشرده و دندان را با همبند (Splint) سیمى یا شیمیایی ثابت نگه می دارد.
این مجموعه عملیات را باید بدون فوت وقت انجام داد .زیرا اگر دندان برای مدتی بیش از ٣٠ دقیقه خارج از دهان بماند.احتمال موفقیت کاهش می یابد.برای مدت ٣ سال هر ۶ ماه یک بار باید از دندان مذکور پرتونگاری تهیه شود.
این مدت زمان از نظر ایجاد تحلیل ریشه زمان بحرانی محسوب می شود.عدم وجود علامت ، سالم بودن بافت لثه ای مجاور و نمای پرتونگاری طبیعی بافت اطراف ریشه را می توان به عنوان موفقیت در عمل به حساب آورد.