ژنژیویت یا همان التهاب لثه
ژنژیویت ، التهاب محدود به بافت نرم ( التهاب لثه ) می باشد و شامل فرایند التهابی می باشد که به استخوان زیرین فک یا الیاف احاطه کننده دندان یا سمان ریشه گسترش نیافته است.
این بیماری التهابی (نه عفونی) در بسیاری از موارد به علت عدم رعایت بهداشت می باشد که منجر به تجمع پلاک دندانی و جرم می شود . در زمان بلوغ استعداد ابتلا به ژنژیویت در مقطعی از زمان افزایش می یابد (ژنژیویت دوران بلوغ) که بیشترین شیوع آن بین ۹ تا ۱۴ سالگی می باشد.
باید دقت نمود که در جنس مونث علاوه بر دوران بلوغ ,زنانی که میزان پروژسترون در ارتباط با حاملگی یا برخی قرص های ضد بارداری افزایش یابد استعداد ابتلا به ژنژیویت بالا می رود.
فاکتورهای درگیری از قبیل :
۱- سیگار کشیدن
۲- استرس
۳- سوء تغذیه
۴- دیابت
۵- بعضی از داروها
۶- الگوی غلط مسواک زدن
۷- تنفس دهانی
در ارتباط مستقیم با شیوع و روند پیشرفت بیماری ژنژیویت می باشد.
در بیماری ژنژیویت لثه طبیعی دارای رنگ صورتی سرخابی است به رنگ قرمز روشن که نشانه التهاب می باشد در می آید.
خونریزی خود به خود و بایک تحریک مختصر از قبیل مسواک زدن و یا خوردن غذا از علایم شایع این بیماریست .
درمان ژنژیویت حذف جرم و پلاک میکروبی همراه با رعایت یک الگوی بهداشتی ایده آل تحت نظر دندان پزشک میسر خواهد بود.در مواردی نادر درمان دارویی گزینه مناسبی خواهد بود.