تاثیر فشار زیاد روی ایمپلنت

هرز شدن پیچ های ایمپلنت

هرز شدن پیچ اباتمنت در کل میان ۶٪ از پروتز های ایمپلنت مشاهده شده است. روکش های تک دندان میزان بسیار بالا ۲۵٪ را در طرح های پیچ های زود هنگام نشان داده اند و مفاهیم اشاره به ( حتی بزرگی ۴۵٪ ) دارند . مطالعات اخیر نشان می دهد این نسبت به میانگین کلی ۸٪ در پروتز های ثابت چند واحدی به میانگین ۵٪ ، و اوردنچرهای ایمپلنت به ۳٪ کاهش یافته است.

هر چند استرس بکار رفته در پروتز ها ( تک دندان در مقابل اورنچرها ) بیشتر باشد احتمال هرز شدن پیچ ها را ، به دلیل افزایش نیروهایی که در ارتباط مستقیم با طول کانتی لور هستند، افزایش می دهند. هر چقدر ارتفاع روکش متصل به ایمپلنت بیشتر باشد ، نیروی بیشتری بر پیچ ها وارد شده و احتمال هرز شدن پیچ ها بیشتر می شود . ارتفاع و عمق اجزای ضد چرخش ( آنتی روتیشنال ) ایمپلنت همچنین می تواند بر میزان نیروی بکار رفته بر پیچ اباتمنت اثر بگذارد . هر چقدر ارتفاع hex بلندتر ( یا عمیق تر ) باشد ، استرس کمتری بر پیچ وارد می شود و ریسک پایین تری در ارتباط با هرز شدن پیچ اباتمنت وجود خواهد داشت. ابعاد بخش platform که در آن اباتمنت قرار می گیرد حتی اهمیت بیشتری نسبت به ابعاد ارتفاع hex دارد.

ایمپلنت های با قطر بیشتر ، با ابعاد بزرگتر platform نیروهای بکار رفته بر پیچ اباتمنت را کاهش می دهند و باعث تغییر در قوس جابه جایی و حرکت ایمپلنت بر حسب اندازه Crest می شوند . هرز شدن پیچ همچنین ممکن است با یک نیروی پیش از Load کردن و با یک حرکت پیچاندن روی پیچ ، کاهش یابد . بنابراین روش های برای کاهش استرس یا افزایش پیچاندن با هدف سفت شدن پیچ، ممکن است برای کاهش وقوع مشکلات مرتبط با هرز شدن پیچ بکار روند.

شکستگی های ناشی از خستگی در ایمپلنت :

مواد از منحنی خستگی (fatigue) پیروی می کنند ، که با تعداد چرخه ها و شدت نیرو در ارتباط است. یک نیرو می تواند آنقر بزرگ باشد که فقط یک چرخه منجر به شکست شود( مثلا یک حرکت کاراته بر یک قطعه چوب ).

اگر چه، اگر نیروی با شدت کمتر بصورت مکرر بر یک جسم وارد گردد، بازهم باعث شکستگی آن می شود . سیم جالباسی که خم می شود در اولین مرتبه شکسته نمی شود ، اما خم شدن های مکرر باعث شکستن ماده _ نه به علت اینکه آخرین خم شدن قوی ترین بوده بلکه به علت خستگی می شود. بنابراین هنگامیکه بیمار می گوید وی نان را در قهوه قرار داده و بعد در دهانش گذاشته ، وبه دنبال آن پرسلن پیچ اباتمنت / سیل سمانی / شکستگی پروتز های کانتی لور، اتفاق افتاده است ، ممکن است ” کاه بوده که کمر شتر را شکست “!

شکستگی پیچ پروتزی در هر دو پروتز ثابت پارسیل و کامل ، با میانگین وقوع ۴٪ و در محدوده ۱۹-۰ ٪ اشاره شده است . پیچ های اباتمنت معمولا از نظر ابعاد بزرگتر هستند و در نتیجه شکستگی در آنها کمتر شایع است ، با میانگین وقوع ۲٪ و در محدوده ٪۰/۲ تا ۸٪ . شکستگی فریم ورک فلزی همچنین با میانگین ۳٪ در پروتز ثابت کامل و در ترسیمهای اورنچر در محدوده ۰-۲۷٪ گزارش شده است.

شکستگی ایمپلنت دارای حداقل وقوع در این مشکلات ، با وقوع ۱٪ است .این شرایط در پروتزهای ثابت با شیوع درازمدت گزارش شده است و ممکن است حتی به عنوان گروه عمده شکست های دراز مدت به حساب آیند.شکستگی های ونیر رزینی در ایمپلنت در پروتزهای ثابت دارای میانگین ۲۲٪ ، clip اوردنچر یا شکستگی های اتچمنت دارای میانگین ۱۷٪ ، شکستگی ها و نیز پرسلن دارای میانگین ۱۴٪ و شکستگی های اوردنچر دارای میانگین ۱۲٪ و شکستگی بیس رزین اکریلی دارای میانگین ۷٪ است.

شکستگی های مرتبط با پر تروتز ، تعداد زیادی از شکستگی های اجزای ایمپلنت را تشکیل می دهند. جداشدن سمان ترمیم ها ( یا بدتر ، جداشدن سمان پروتزهای پارسیل ) معمولا بیشتر در شرایطی رخ می دهد که نیروهای مداوم به سطح سمان شده وارد شوند ، و یا در شرایطی ‌که نیروهای برشی وارد می شوند.( مانند آنچه در کانتی لورهاست) قدرت سمان در برابر نیروهای برشی ضعیف ترین است. سمان زینک فسفات ممکن است نیروی فشاری را تا ۱۲۰۰۰ Psi متحمل کند ، اما در مقابل نیروی برشی فقط تا ۵۰۰ Psi مقاومت می کند.

این نکته جالب است که استخوان مقاوم ترین به فشار است و ۶۵٪ ضعیفتر در مقابل نیروهای برشی . سناریوی مشابهی در ارتباط با نیروی برشی در پرسلن یا سایر موارد جونده دارد. به عنوان نتیجه ، تشخیص و تغییرات طرح درمان در شرایط استرس دارای اهمیت قابل توجهی است . بنابراین ، همین که دندانپزشک طرح درمان در تلاش برای کاهش اثر منفی آن روی عمر ایمپلنت استخوان و ترمیم نهایی تغییر می کند.