مورسیکاتیوبوکاروم نمونه ای کلاسیک از اشتباه در لغت شناسی (ترمینولوژی) پزشکی است که نام علمی آن جویدن مزمن مخاط گونه می باشد. منشا مورسیکاتیو از لغت لاتین “MOrsos” به معنای گاز گرفتن، می باشد.
این گاز گرفتن مزمن باعث ایجاد ضایعاتی می گردد که غالبا در مخاط باکال ( مخاط ناحیه گونه ) واقع شده است گرچه می تواند مخاط لبیال ( مخاط ناحیه لبی مجاور ) دندان و ناحیه اطراف زبان را نیز درگیر کند.
تغییرات مشابهی در نتیجه کاربرد ساکشن ( suction ) و همچنین در شیشه گرانی ( glassblowers) که حرفه ( شغلشان ) آنها موجب تحریک مزمن در مخاط باکال می گرد ، دیده می شود. مورسیکاتیوبوکاروم در افرادی که تحت استرس قرار دارند یا در شرایط نامساعد روانی هستند ، از شیوع بالاتری برخوردار است . بیشتر بیماران از عادتشان آگاه هستند.
با وجودی که بسیاری از آنها این رفتار خود را انکار می کنند یا آن را به صورت ناخودآگاه انجام می دهند. شیوع این رفتار در خانما تا ۲ برابر و بعد از سنین ۳۵ تا ۳ برابر بیشتر است. به طور کلی از هر ۸۰۰ فرد بالغ، یکی این ضایعات را به صورت فعال دارا می باشد.
نماهای بالینی :
بیشتر اوقات این ضایعه به صورت دو طرفه در مخاط باکال ( مخاط گونه ای ) ظاهر می شود . می تواند یکطرفه نیز باشد . با ضایعات لب و زبان همراه باشد یا به صورت منفرد در مخاط لب یا زبان دیده شوند . ضایعه به صورت مناطق ضخیم تکه تکه به رنگ سفید است که گاه در میان آنها مناطقی از اریتم ( قرمزی ) ، سایش یا زخمهای تروماتیک کانونی ( زخمهای ناشی از ضربه و تحریک های مزمن ) وجود دارد . مناطق سفید رنگ مخاط سطحی ناهمراه و منظم دارند و ممکن است بیمار اعلام کند که می تواند تکه هایی از ماده ای سفید از ناحیه درگیر جدا کند.معمولا مخاط درگیر میانی قدام باکال و در طول صفحه جونده ( occlusal plane) واقع شده است. در بیمارانی که عادت دارند گونه خود را با انگشت به میان دندانهای خود فشار دهند ، ضایعات وسیعتر شده و می توانند بالاتر یا پایین تر از سطح جونده دندانها واقع شوند.
تشخیص :
در اکثر موارد، شواهد بالینی مورسیکاتیوبوکاروم، برای یک تشخیصی قطعی کافی بوده و به ندرت بیوپسی صورت می گیرد . گاه برخی از انواع مورسیکاتیوبوکاروم از روی مشاهدات بالینی تشخیص داده نمی شود و ممکن است نیاز به بیوپسی باشد . در بیمارانی که احتمال ابتلا به HIV در آنها زیاد است و یک ضایعه یکطرفه در دیواره کناری زبان مشاهده می شود به منظور افتراق از لکوپلاکیای مویی ( OHL) باید بررسی های بیشتری انجام شود.
درمان و پیش آگهی :
نیاز به درمان خاصی برای این ضایعات نمی باشد و مشکلی در آینده برای بیمار مبتلا به این ضایعات بوجود نخواهد آمد . برای بیمارانی که خواستار درمان می باشند ، یک صفحه اکریلی که سطح باکال ولبیال ضایعه را حذف کند. همچنین برخی از نویسندگان از روان درمانی به عنوان درمان انتخابی این ضایعات یاد کرده اند، ولی تاکنون تحقیق گسترده و کاملی مزایای این روش را تایید نکرده است. بطور کلی جهت رفع این ضایعات درمان خاصی صورت نگرفته فقط جهت رفع عادات غلط اموزش هایی به بیمار داده خواهد شد.