این ضایعه یک پوسته ریزی پایدار و ورقه ورقه ورمیلیون بوردر ( خط دورتادور لب ها که لب رو به پوست صورت متصل کرده و کمی برجسته تر است در اصل این ناحیه شاخص خط لب کشیدن بانوان گرامی می باشد ) است که اغلب هر دو لب را مبتلا می سازد.
به نظر می رسد که درصد قابل توجهی از موارد در نتیجه آسیب مزمن ناشی از عاداتی مثل لسیسدن لب Lip Kicking , گاز گرفتن لب ، کشیدن لب و یا مکیدن آب رخ می دهد. مواردی که منشا آنها مزمن است ، التهاب گوشه لب (factitations cheilitis ) نامیده می شود . بسیاری از بیماران اینکه ناحیه را خودشان به صورت مزمن تحریک می کنند را انکار می کنند.
بیمار ممکن است دچار اختلال شخصیت ، مشکلات روانی یا استرس باشد. در بررسی ۴۸ بیمار مبتلا به التهاب متفلس لب ۸۷٪ آنها دچار اختلال روانی بوده و۴۷٪ نیز دچار عملکرد غیر طبیعی تیروئید بودند . شواهد نشان می دهند که ممکن است ارتباطی بین عملکرد نادرست تیروئید و بعضی اختلالات روانی وجود داشته باشد،
باید خاطر نشان کنم که در سایر موارد هیچ نشانی از آسیب مزمن وجود ندارد . در این بیماران علل دیگری همانند آلرژی ، عفونت مزمن کاندیدایی ، التهاب لب در اثر تابش خورشید ( Actiniccheilitis ) ، التهاب لب غده ای ،( cheilitis glandularis ) افزایش ویتامین A و حساسیت به نور باید در نظر گرفته شوند . در یک بررسی بر روی ۱۶۵ بیمار مبتلا به ایدز ، بیش از یک چهارم آنها دچار تغییراتی مشابه التهاب متفلس لب بودند.
در این گروه ، تغییرات لب ها متعاقب عفونت کاندیدایی مزمن ایجاد شده بود . شایعترین نمای عفونت های قارچی یا باکتریایی در لب ها ، التهاب گوشه لب ( Angular Cheilitis ) می باشد . عفونت اولیه منتشر کل لب خیلی غیر معمول است . بیشتر نمونه های منتشر در نتیجه یک عفونت کاندیدایی ثانویه در نواحی آرومای با شدت پایین ( ضربه خفیف ) در ورمیلیون بورد ( ناحیه خط لب ) لب ایجاد شده است .
ظاهر بیماری التهاب لب :
نمونه های کاذب ضایعه بیشتر در زنان مخصوصا افراد جوان‌تر از سی سال دیده می شود . تظاهرات موارد خفیف ، شامل خشکی ، پوسته پوسته شدن یا خورشیده شدن ورمیلیون بوزد لب است . با پیشرفت ضایعه ، ورمیلیون می تواند با یک دلمه ضخیم ، هایپر کراتوز به رنگ زرد پوشیده شود که می تواند خونریزی کرده یا ممکن است روی آن ترک های عمیقی ایجاد شود.
پوست اطراف دهان نیز ممکن است درگیر شود و مناطقی از دلمه های قرمز رنگ نمایان شود . البته این نما ممکن است با درمانیت اطراف دهانی ( perioral dermatitis ) اشتباه شود که مناسب ترین نام برای آن درماتیت احاطه کننده دهان است . هردو لب یا تنها لب پایین می تواند درگیر شود . در بیماران مبتلا به لب مزمن، شکل گیری ترکهایی روی ور میلیون بوردر غیر معمول نمی باشد . در یک مطالعه آماری روی بیش از ۲۰/۰۰۰ بیمار این ترکها هر دو لب را درگیر کرده و کمی در لب پایین شایعتر بودند.
در مقایسه با التهاب متفلس لب معمول ، این ترکها به میزان قابل ملاحظه ای در مردها شایعتر بوده و کلا میزان شیوع آن ۶۰٪ می باشد . اکثریت این ضایعات در افراد جوان دیده می شود و بروز آن در کودکان و افراد مسن نادر است. اگر چه عامل ایجاد کننده ناشناخته است به نظر می رسد که مرتبط با عواملی همچون قرار گرفتن در معرض تاپش نور خورشید، باد ، هوای سرد ، تنفس دهانی ، عفونتهای باکتریایی یا قارچی و سیگار کشیدن باشد . بکاربردن رژ لب یا براق کننده لب ها احتمالا می تواند محافظت کننده باشد . رخ دادن ترک نیز می تواند مرتبط با ضعف فیزیولوژی بافت باشد . آنهایی که لب پایین را درگیر می کنند بالا بیشتر نواحی کناری را درگیر می سازد . در حقیقت اینها نواحی فرو رفتن زوائد جنینی ماگزیلا و مندیبل می باشد.
درمان پوسته شدن لب ها :
در نمونه هایی که عامل ایجاد کننده مشخص است حذف کردن علت به طور مشخص موجب بهبود تغییرات می شود . در مواردی که هیچ پیش زمینه فیزیکی ، عفونی یا آلرژلیک مطرح نمی باشد ، روان درمانی ( اغلب همراه با آرامبخشی ملایم یا کاهش دادن استرس ) می تواند منجر به بهبودی شود . با وجود نتایج متفاوت ، مواد مرطوب کننده گهگاه در موارد مقاوم موفق می باشد . در نمونه هایی که عامل ایجاد کننده عفونتهای کاندیدایی می باشد ، عفونتها اغلب تا زمان حذف ترومای مزمن بهبود نمی یابند.
عوامل ضد قارچ موضعی اولیه ، آنتی بیوتیک ها ، یا هر دو می توانند در مورد بیمارانی که ترومای مزمن در آنها مشهود نیست یا انکار می شود ، بکار برده شود . اگر ضایعه التیام نیافت ، باید در جستجوی عامل واقعی ایجاد کننده تغییرات لب بود. در مواردی که هیچ عاملی پیدا نشود ، درمانهای دارویی موفق نخواهد بود و گزارشها نشانگر پاسخ به کرایوسرجدی (Cryosurgery) ، آنتی بیوتیکها ، ضد قارچها ، کورتیکواسترویید ها ، ویتامینها ، ژلهای چرب کننده ، ضد آفتاب و مواد مرطوب کننده می باشند.
در بغضی بیماران هیدروکورتیزن و کرم ید کویینول ( ضد با‌تری و آنتی مایکوز) برای درمان ترک لب مزمن بکار برده شده اند . سایر درمانهای گزارش شده شامل نیترات نقره موضعی، اسید سالیسیلیک و ضد باکتریهای مختلف و ترکیبهای ضد قارچ می باشد .در موارد زیادی، مقاومت در برابر درمانهای موضعی یا غذاهای متعدد مشاهده شده است . در این نمونه ها سرما درمانی ( Cryothearapy) یا جراحی باشی همراه یا بدون Z_Plasty با موفقیت بکار برده شده اند.