پری ایمپلنت چیست؟

واژه پری_ ایمپلنت ( Peri-implantitis ) نشان دهنده  تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت است.

این تحلیل ممکن است بدلیل استرس بدون حضور باکتری ها به عنوان اولیه اتفاق می افتد. به هر حال تحلیل  استخوان به دلیل باکتری یا  استرس سرویکس را عمیق تر کرده و انتشار اکسیژن  را کاهش می دهد. در نتیجه باکتری های بی هوازی می توانند بانی تحلیل استخوان باشند. وجود افزوده یا آبسه نشانه و خامت بیماری پری _ ایمپلنت و امکان تشدید تحلیل استخوان است.

در اکثر مواقع در بیمارانی که تحت درمان ایمپلنت قرار گرفته اند ژنژویت یک التهاب ایجاد شده با واسطه باکتری ها است که ناحیه ای از لثه مارژینال در بالای کرست استخوان نزدیک یک دندان طبیعی را درگیر می کند. همچنین با پلاک همراه بوده و می توان آن را به این شکل دسته بندی کرد:

1. حال نکروزدهنده

2. اولسراتیو( زخمی)

3. هورمونی

4. القا شده یه واسطه داروها

5. خود بخود

این دسته بندی ها را می توان در مورد بافت لثه در اطراف ایمپلنت هم به کار درد چون بر طبق گزارشات شکل اتصال لثه به دندان و ایمپلنت یکسان است. دکتری ها در ژنژویت می توانند اتصالات اپی تلیالی (بافت پوششی) را تحت تاثیر قرار داده اما از دست رفتن چسبندگی بافت همبندی  اتفاق نمی افتد . چون اتصال بافت همبندی دندان به طور میانگین ۱/۰۷ میلیمتر بالاتراز استخوان کرستال قرار دارد ، دست کم ۱ میلیمتر از سد حفاظتی در بالای استخوان باقی می ماند. در عوض هیچ ناحیه ای از اتصال بافت همبندی در اطراف ایمپلنت دیده نمی شود چرا که هیچ ناحیه ای از اتصال بافت همبندی وارد ایمپلنت نمی شوند. بنابراین هیچ گونه سدی از بافت همبندی برای حفاظت از استخوان کرستال ایمپلنت وجود ندارد.  پریودونتیت  ( التهاب بافت نرم لثه) اطراف یک دندان با پرولیفراسیون و زخم اپیتلیوم جانکشنال (لثه چسبنده)، از دست رفتن پیشرونده اتصالات بافت همبندی و تحلیل استخوان آلوئولار(استخوان فک)  مشخص می شود .

باکتری ها باعث پریردونتیت نیز می شوند. این بیماری به انواع زیر دسته بندی می شود :

1. پریودونتیت بزرگسالان

2. سریعا پیشرونده

3. نوجوانان

4. موضعی و بالغین

بعد از تحویل پروتز تحلیل اولیه استخوان کرستال در اطراف  ایمپلنت  معمولا به خاطر وجود باکتری ها نیست. اغلب تحلیل استخوان در نتیجه عوامل استرس ایجاد می شود که تحمل آن از عهده سطح تماس  استخوان _ ایمپلنت که نابالغ  بوده و به طور کامل معدنی  نشده خارج است .حالت دیگر گسترش  Crest module ( قسمتی از تاج ایمپلنت که به لثه بیمار نفوذ می کند) فلزی صاف به داخل عرض بیولوژیک است. بنابراین یک ایمپلنت می تواند دچار تحلیل اولیه استخوان کرستال شود در حالی که علل  و مکانیسم این تحلیل با آنچه در یک دندان طبیعی اتفاق می افتد متفاوت است. به هر حال گاهی باکتری ها علت اولیه ایجاد این تحلیل هستند.  دیده شده که باکتری های بی هوازی در میکرو گپ (فضای مابین قسمت تاجی ایمپلنت و خود بدنه پایه) بین ایمپلنت و اباتمنت یا در سالوس (فضای لثه ای ایمپلنت) ایمپلنت، به خصوص زمانی  که عمق سالکوس بیشتر از ۵ میلیمتر است رشد کرده اند.

واژه پری_ ایمپلنت ( Peri-implantitis ) نشان دهنده  تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت است. این تحلیل ممکن است بدلیل استرس بدون حضور باکتری ها به عنوان اولیه اتفاق می افتد. به هر حال تحلیل  استخوان به دلیل باکتری یا  استرس سرویکس را عمیق تر کرده و انتشار اکسیژن  را کاهش می دهد. در نتیجه باکتری های بی هوازی می توانند بانی تحلیل استخوان باشند. وجود افزوده یا آبسه نشانه و خامت بیماری پری _ ایمپلنت و امکان تشدید تحلیل استخوان است. درمان کوتاه مدت با آنتیک بیوتیک و به کار بردن فراوان کلرهگزیدبن به صورت موضعی یا به کار بردن آنتیک بیوتیک های موضعی همراه با مراقبت های دقیق و شدید حرفه ای بهداشتی در مطب و مراقبت های روزمره توسط خود بیمار از بافت نرم توصیه می شوند .  وجود اگزودای  پایدار به مدت بیش از ۱ یا ۲ هفته معمولا نشانه نیاز به مداخله جراحی برای حذف عوامل ایجاد کننده در محل ایمپلنت است. وقتی اگزودا قطع شد ، لایه اسمیر باکتریایی باقیمانده روی سطح ایمپلنت باید از بین رود قبل از این که بتواند در تماس نزدیک با ایمپلنت رشد کند. ارتفاع کاهش یافته استخوان بعد از فاز اگزوداتیو (ترشح)  ، بیش از پیش ایمپلنت را به ترومای ثانویه اکلوزالی مستعد می کند. بنابراین دندانپزشک باید عوامل استرس را برای  شرایط جدید استخوانی،  مجددا ارزیابی کرده و گاهی باید آنها را برای وضعیت درمان در درازمدت کاهش دهد.