نکات کلیدی جراحی برای پیوند استخوان در فک

برای رسیدن به اهداف ایده آل ایمپلنت در دنداپزشک بافت نرم و سخت باید از حجم و کیفیت مناسبی برخودار باشد. غالبا آلوئولار پروسس (استخوان فک) بعد از ،از دست دادن دندان متاثر میگردد یا به عبارتی دچار تحلیل میشود،آگمانتاسیون ( پیوند استخوان )  معمولا نشان دهنده نتایج مطلوب بوده مخصوصا در ناحیه ای که زیبایی مهم است . همچنین به موقعیت های فانکشنال (عملکرد) طرح درمان ایمپلنت وابسته است. زیرا اندازه بزرگ ایمپلنت ها باعث کاهش استرس (نیرو) در ناحیه استخوان کرستال(فکین)  و مقاومت بیشتر که باز کردن پیچ ها و شکست در اثر خستگی خواهد شد. به همین خاطر مفهومی از نیاز های بیومکانیکی برای بقای طولانی مدت پروتز و افزایش استفاده از ایمپلنت در رستوریشن های (روکش های)  زیبایی معمولا به اصلاح و بازسازی ریج ( لبه استخوان) قبل از قرار دادن ایمپلنت در رستوریشن های زیبایی معمولا به اصلاح و بازسازی ریج قبل  از قرار دادن ایمپلنت در بیماران نیمه بی دندان یا بی دندانی کامل نیاز است. این موضوع به خصوص در ایمپلنت های قدام ما گزیلا (فک بالا) که برای زیبایی مطلوب ، تکلم و فانکشن(عملکرد)  مهم هستند حقیقت دارد. نتیجتآ روش های درمانی برای افزایش ابعاد استخوان گیرنده برای موفقعیت کامل مخصوصأ در ناحیه پره ماگزیلا (قدام فک بالا) باید مدنظر قرار بگیرد.

تحلیل استخوان در ناحیه فک بالا و پایین :

در نواحی قدامی دهان صفحهٔ کورتیکال لبیالی (قسمت خارجی استخوان) روی دندان های طبیعی نازکتر از صفحهٔ لینگوالی (قسمت زبانی استخوان ) می باشد . بیماری های پریردنتال ( با منشا لثه) ضایعات داخل استخوانی در طرف لینگوالی (قسمت زبانی ) استخوان حمایت کننده ایجاد می کنند در حالی که مهمولأ باعث تخریب کامل صفحهٔ لبیالی ( ناحیه خارجی ) استخوان آلوئول می شوند.همچنین جداشدگی صفحهٔ لبیال  می تواند به دنبال رویش دندان درمان های ارتودنسی ، ترومای پارفانکشنال ، شکستگی عمودی ریشه ، اپیکو اکتومی ( جراحی های مربوط به قطع انتهای ریشه) ، تطابق ضعیف لبه های روکش ، ترمیم های زیر لثه ای و کشیدن دندان ایجاد شود.

صفحهٔ فشیال استخوان (بیرونی) نیز ابتدا بعد از کشیدن دندان یا بیماری و یا تروما ، resorbe و یا Remodel ( دچار تحلیل و ترمیم بعد از ان )  می شود که این میزان بسیار بیشتر از صفحهٔ لینگوالی استخوان می باشد . در قدام ( ناحیه جلویی فک بالا) ماگزیلا ، استخوان آلوئولار به سرعت پس از ، از دست دادن دندان های طبیعی ترمیم می شود. حتی در صورت حضور استخوان سالم پس از کشیدن دندان . در سال اول ۲۵% کاهش حجم و تا ۴۰% کاهش عرض در سه سال پس از کشیدن وجود دارد . تحلیل بیشتر در قسمت فیشیال دیده می شود ،در صورتی که لبهٔ لینگوالی فقط زمانی که آتروفی ( تحلیل ) پیشرفته تری رخ داده باشد دچار تحلیل می شود. که به دنبال آن یک ریج (ضخامت بیرونی داخلی استخوان فک) قدامی ۸ میلی متری ممکن است به کمتراز ۳ میلی متر ۵ سال بعد از کشیدن دندان تحلیل پیدا کند. سرعت تحلیل استخوان اولیه معمولأ در نواحی خلفی بیشتر از نواحی قدامی است. اگر چه به خاطر اینکه ،  پهنای اولیه ریج خلفی (عقبی) دو برابر قسمت قدامی می باشد، حتی تحلیل استخوان به میزان ۵۰% کافی برای قرار دادن ایمپلنتی به اندازهٔ  ۴mm را به جا می گذارد. به دنبال این تغییرات ابعادی کورتکس لبیالی ( لبه استخوان خارجی) بازسازی شده نسبت به موفقعیت اصلی خود به طرف وسط قرار دارد.

برای یک پیوند استخوان موفق که عناصر خاصی نیاز است. پزشک باید شرایط حاضر را بررسی کند و همچنین باید در هر درمانی که انجام می دهد روش پیوند و مواد را تغییر دهد. به عبارت دیگر، پیوند استخوان مانند باز کردن یک گاو صندوق می ماند.  که حداقل ۷ رقم از ۱۱ رقم مختلف را نیاز دارد تا باز شود، اگر فقط ۵ یا شش رقم درست باشد گاو صندوق باز نمی شود. هر چه اعداد استفاده شده برای باز کردن ( صندوق) برای پیوند استخوان موفق بیشتر باشد ، رشد حجم کافی از استخوان برای قرار دادن استخوان نیز بیشتر خواهد شد. کلیدهای پیوند استخوان فاکتور موضی هستند که پیش آگهی درمان را تحت تأثیر قرار می دهند که شامل : عدم حضور غفونت ، وجود بافت نرم ، حفظ فضا ، عدم تحریک پیوند ،RAP regional accelertoy phenomenon ، رگ دار بودن استخوان میزبان ، فاکتورهای رشدی. پروتئن های مورفوژنتیک استخوان (BMPS)، زمان ترمیم ، اندازه و شکل ضایعه و پروتز را نیز می دهد. بسیاری از این کلیدها به هم وابسته هستند. اغلب ، یکی از آنها دیگری را تحت تأثیر قرار می دهد و ممکن است یک آبشار به قسمت شکست یا موفقیت ایجاد شود. جراح باید تلاش کند تا همهٔ این عناصر را به وجود بیاورد مگراین که فاکتورها در محل آگمنتاسیون استخوان حضور نداشته باشند. مواد پیوندی مثل کلاژن ، استخوان اتوژن , freeze-deried allograft (DFDB) demineralized و کلسیم فسفات نیز از مواد لازم برای پیوند استخوان هستند. هدف این فصل بیان کردن این کلیدها و مواد به عنوان پایه و اساس روش هایی برای پیوند استخوان داخل دهانی در ایمپلنت در دندانپزشک که در این کتاب آورده شده  می باشد.

• مجموعه نکاتی که باید رعایت گردند شامل :

۱- عدم حضور عفونت

استخوان و مواد پیوندی در شرایط ph نرمال با سرعت های متفاوتی حل می شوند که در حضور عفونت به علت پایین امدن ph درمان پیوند استخوان گزینه درمانی مناسبی نمی باشد

۲- پوشاندن بافت نرم (تکنیک فضای زیر مخاطی) و طراحی فلپ

بستن ابتدایی بافت نرم یک شرایط الزامی برای موفقیت روند پیوند می باشد ، جمع شدن کناره های زخم به صورت اولیه باعت ترمیم بهتر و تشکیل حداقلی کلاژن بافت نرم و جلوگیری از تخریب ان می شود.

۳- نگهداری فضا

نگهداری فضا در محدودهٔ پیوند استخوان مهم تر از پروسه ی تشکیل استخوان است.

۴- عدم تحرک پیوند/ ثبات

یک پیوند با تحرک بیشتر از ۱۵۰ میکرومتر طی ترمیم از استخوان تبعیت نخواهد کرد.

۵- پدیدهٔ تسریع کنندهٔ منطقه ای ( RAP )

یک پاسخ موضعی به یک  محرک مضربوده ومراحلی را توصیف می کند که در آن تشکیل بافت سریعتر از آنچه در بازسازی منطقه ای معمولی اتفاق می افتد است.

۶- عروق خونی استخوان میزبان

عروق خونی تغذیه ای باید مواد غذایی را به پیوند استخوان رسانده تا سلول های پیوند زده شده را زنده نگه دارند.

۷- فاکتورهای رشدی

فاکتورهای رشدی می توانند تشکیل و رمینرالیزاسیون( دوباره رسوب مواد معدنی)  استخوان را انجام دهند، سلول های تمایز نیافته مزانشیمال را وادار به تمایز به سلول های استخوانی نموده و یکسرس واکنش های داخل سلولی را راه می اندازند و ازاد سازی تعدادی از فاکتورهای رشدی استخوان  را فعال کنند.

۸- پروتئین های مورفولوژیک استخوان ( BMP )

پروتئن های مورفولوژیک استخوان از فاکتورهای رشد مجزا می باشند به خاطر اینکه در ماتریکس استخوانی خارج سلولی یافت شده و می توانند باعث تمایز سلول های مزانشیمال کندرو بلاست ها و استئوبلاست ها شوند. اگر چه انها میتوژنیک نیستند.

۹- زمان ترمیم

باید زمان کافی به پیوند داد تا جذب شده و حجم استخوان جدید را تشکیل دهد.

۱۰- اندازه و شکل ضایعه

اندازه ضایعه فاکتور مؤثری در زمان ترمیم و و اسکولاریزاسیون ( عروق رسانی)و انتخاب پروتز ترانزیشنال می باشد.

۱۱- پروتزهای ترانزیشنال ( موقت )

پروتزهای ترانزیشنال که طی ترمیم بافت نرم و بلوغ استخوان استفاده میشوند نقش مهمی در پیوندهای استخوانی ایفا میکنند.