فیبروما یا فیبروم ، شایع ترین تومور حفره دهان می باشد. هر چند این که فیبروما یک نئوپلاسم حقیقی است یا هایپرپلازی واکنشی ( افزایش تعداد سلولی نسبت به یک محرک موضعی ) بافت همبندی فیبروزه در پاسخ به تحریک موضعی ( اصطکاک ) یا تروما ( ضربه موضعی ) می باشد، مورد شک است.
علائم کلینیکی
اگر چه فیبرومای تحریکی می تواند در هر مکانی از حفره دهان بوجود آید اما شایع ترین ناحیه مخاط باکال ( مخاط گونه ای ) در طول خط جویدن (bite line) می باشد که احتمالا به دلیل ترومای ناشی از گاز گرفتن گونه است. مکان های ناشایع دیگر مخاط لبیال، زبان و لثه می باشند.
احتمالا بسیاری از فیبرومای لثه ای نمایانگر بلوغ فیبروزه یک پیوژنیک گرانولومای قبلی می باشند. ضایعه به طور تیپیک به شکل یک ندول صورتی با سطح صاف دیده می شود که همرنگ مخاط اطراف است .در سیاهپوستان امکان دارد این توده پیگمانتاسیون قهوه‌ای متمایل به خاکستری نشان دهد.
در برخی موارد سطح ضایعه در اثر هایپر کراتوزیس مرتبط با تحریک مداوم، سفید دیده می شود. بیشتر فیبروما ها بدون پایه (sessile) می باشند اگرچه برخی از آنها پایه دار (pedunculated) هستند. اندازه آنها از ضایعات بسیار کوچک به قطر چند میلی متر تا توده های بزرگ چند سانتی متری متفاوت است. هرچند بیشتر فیبروماها ۱/۵ سانتی متر یا کمتر می باشند.معمولا ضایعه علامتی ندارد مگر اینکه به طور ثانویه زخمی شود. فیبروماهای تحریکی در دهه چهارم تا ششم زندگی شایع ترند و در موارد بیوپسی شده ، نسبت ابتلا مرد به زن تقریبا ۱به ۲ می باشد.
Frenal tag یک هایپرپلازی شایع فیبروزه می باشد که بیشتر موارد روی فرنوم لبیال ماگزیلا ( روی پرده ای که در سطح داخل دهان ما بین دو دندان خرگوشی جلویی قرار دارد ) یافت می شود. این ضایعات به صورت یک افزایش رشد اگزوفیتیک کوچک (برجستگی) و بدون علامتند که به سطح فرنوم نازک متصل می شوند.
درمان و پیش آگهی
فیبروماهای تحریکی با جراحی محافظه کارانه و برداشتن کامل آن درمان می شود ، عود ضایعه بی نهایت نادر است . هرچند این موضوع اهمیت دارد که بافت خارج شده برای بررسی میکروسکوپی فرستاده شود زیرا ممکن است بعضی تومورهای خوش خیم یا بدخیم ظاهر کلینکی مشابه با یک فیبروما داشته باشند.
چون Frenal tag افزایش رشدهای کوچک و بی ضرر هستند که به آسانی از نظر کلینکی تشخیص داده می شوند ، معمولا نیاز به درمان ندارند.