نئوپلاسم ها جمعیت نسبتأ کوچکی از افزایش حجم های لثه ای را شامل می شوند و درصد کوچکی از تعداد کل نئوپلاسم های ( تومور های ) حفره دهان را می سازند. یک مورد نسبتا شایع از این ضایعات نئوپلاستیک تومور جاینت سل یا همان Giant Cell Granuloma (از تومورهای لثه ای) می باشد . دو نوع از ضایعات جاینت سل در ناحیه دهان و دندان وجود دارد :
- Peripheral Ginat Cell Granuloma
- central Giant Cell Granuloma که در اینجا مورد اول مورد بررسی قرار خواهد گرفت .
PeriPheral Giant Cell Granuloma جاینت سل گرانولومای محیطی :
ضایعات جاینت سل لثه از نواحی بین دندانی یا مارجین لثه ( لبه خارجی لثه ) شروع می شوند. بیشتر بر روی سطح لبیالی ( بیرونی لثه ) ایجاد و می توانند پایه دار یا بدون پایه باشند. نمای ظاهری آنها از توده ای با حدود مشخص و صاف تا برجستگی مولتی لبولهٔ نامنظم و سطحی دندانه دار ، متفاوت است . زخم مارجین ( لبه لثه ) ضایعه گاهی دیده می شود. ضایعه بدون درد بوده و اندازه های آن مختلف می باشد و ممکن است دندان های متعددی را بپوشاند . ممکن است سفت بوده و یا Spongy باشد و رنگ ضایعه از صورتی و قرمز تیره تا آبی مایل به ارغوانی متفاوت است . هیچ نمای کلینیکی پاتوگنومونیکی ( از طریق نمای کلینیکال آنقدر اختصاصی باشد که قابل تشخیص باشد) وجود ندارد که این ضایعه را از دیگر فرم های افزایش حجم لثه ای افتراق دهد . برای تشخیص قطعی نیاز به آزمایشات میکروسکوپیک است . پیشوند Peripheral برای افتراق آنها از ضایعات مشابهی که از درون استخوان فک شروع می شوند به کار مرود. ( Central Giant Cell Granuloma) .
در بعضی موارد جاینت سل گرانولومای لثه به صورت موضعی مهاجم بوده و باعث تخریب استخوان زیرین می شود. برداشتن کامل ضایعه به بهبود کامل می گردد.