بی حسی موضعی و گاز گرفتن لب و‌ گونه

تروما (آسیب) به لب و زبان و گونه در بیماری که بی حسی موضعی در ناحیه فک را تجربه کرده در اثر جویدن این اعضاء در مطب دندان پزشکی امری است شایع و نیازمند بررسی دقیق جهت جلوگیری از انتشار عفونت ، می باشد.

اکثر اوقات با کودکانی مواجه می شویم که پس از ترک مطب به علت بی حس بودن دهان دچار گاز گرفتگی لب و گونه و زبان  شده اند.

این حالت در کودکان ، نوجوانان و حتی بزرگسالانی که دچار درصدی از عقب ماندگی ذهنی هستند شایع تر می باشد. به عنوان یک اصل کلی این نوع از تروما را در بیماران بزرگسال هم می توان مشاهده نمود. با توجه به اینکه بی حسی بافت نرم مدت زمان بیشتری از بی حسی حفره عصب باقی خواهد ماند جای تعجب نیست که درصد زیادی از بیماران مراجعه کننده به مطب درگیر چنین وضعیتی شوند.

ترومای گازگرفتگی بافت نرم با درد مشخص و تورم  در ناحیه گاز گرفتگی ، خود را به نمایش می گذارد، و اگر این حالت تحت کنترل درمانی قرار نگیرد ،عفونت هم به عنوان یک معضل به این وضعیت اضافه خواهد شد.

جهت  جلوگیری از این موضوع در وحلهٔ اول باید از نوع خاصی از بی حسی استفاده نمود که با زمان بی حسی مورد نیاز تطابق داشته باشد.  در هنگام خروج از مطب در صورت پایداری بی حسی  می توان از یک رول پنبه مرطوب در ناحیه مابین لب و دندان ها جهت جلوگیری از اصطکاک استفاده نمود. باید خاطر نشان گردد این رول پنبه حدالامکان باید با کمک نخ دندان به دندانهای مجاور با ثبات و بدون حرکت  گردد چرا که در غیر این صورت نخ دندان توسط بیمار ممکن است آسپیره گردد.( وارد نای شود و منجر به خفگی گردد ). باید به بیمار و همراه بیمار در مورد اجتناب از غذا خوردن ، نوشیدن مایعات داغ و گاز گرفتن لب و زبان جهت بررسی بی حسی باقی مانده ، جدأ گوشزد کرد.

درمان:

۱- در صورت نیاز تجویز مسکن کنترل کنندهٔ درد

۲- آنتی بیوتیک در صورت لزوم

۳- شستشو با نرمال سالین که باعث کاهش تورم ناشی از گاز گرفتگی می گردد و در ضمن روند ترمیم را تسریع می کند.

۴- استفاده از پماد روغنی و مرطوب  کننده  به جهت پوشاندن و کاهش تحریکات ضایعات لبی