کشیدن دندان با حداقل تروما(حداقل نیرو)

در علم پزشکی تروما به ضربه ، کشیدگی بیش از حد کنترل نشده، بکار بردن نیرو خارج از تحمل بافتی و … اطلاق می گردد .

هنگام کشیدن دندان اگر نیروی بیش از حد به بافت حمایت کننده دندان ( استخوان و لثه و الیاف نگاهدارنده دندان )وارد گردد ، پس از کشیدن دندان استخوان فک دچار تحلیل در سه بعد شده و متعاقب آن لثه هم دچار تغییرات زیبایی می گردد. به طور کلی هر گاه نیروهای کنترل نشده را به دندان و بافت های اطراف آن وارد گردانیم (مثل خارج کردن دندان با بکار گیری نیروهای بیش از حد ) باید منتظر دفرمیتی های ( بدشکلی های ناشی از بکار گیری نیروی زیاد) استخوانی و لثه ای بعد از آن باشیم.

برای جلوگیری کردن از این موضوع چه تدبیری باید اندیشید؟

تکنیک های مختلفی برای جلوگیری کردن از این موضوع وجود دارد.در اینجا سعی شده علمی ترین‌و متداول ترین روش های موجود در علم پزشکی ،به صورت جز به جز توضیح داده شود.

استفاده کردن از الواتور های ( ابزاری است که از آن برای لق کردن دندان و جدا کردن الیاف اطراف دندان استفاده می شود ) سنتی و بزرگ تر از سایز های مورد نیاز ،بشدت پرهیز گردد. به عبارتی هرچه این ابزارها کوچکتر بوده ( میکرو الواتور ) ترومای ناشی از آنها کمتر می باشد.

استفاده کردن از پریو توم ( یک ابزار بسیار عالی جهت تسهیل عمل خارج کردن دندان و ریشه های باقی مانده ) به علت کوچک بودن و باریکی خیلی زیاد ، توصیه می گردد.

استفاده کردن از پاورتوم (powertome ) :

این ابزار در اصل یک پریوتوم مکانیزه بوده و بکار گیری از آن جهت خارج کردن ریشه باقی مانده و یا دندان ، با حداقل تروما بافتی همراه خواهد بود،این دستگاه تیغه ای دارد که دندان پزشک جراح این تیغه را در فضای الیاف نگهدارنده دندان وارد نموده ،جهت قرار گیری تیغه ،موازی با محور طولی ریشه دندان می باشد. تیغه دستگاه با حرکت جارو مانند در فضای الیاف اطراف دندان باعث لقی دندان یا ریشه باقی مانده شده و خارج کردن ریشه دندان راحت تر می شود.

از دستگاه هایی که جهت خارج کردن دندان کاربری دارد دستگاه Easy X-TRAC بوده ، این دستگاه یکی از بهترین ابزارهای خارج کردن دندان با حداقل تروما می باشد .نقطه طلایی این ابزار خارج کردن دندان های پوسیده و ریشه های شکسته در فک با حداقل تروما (نیرو )می باشد . این دستگاه دارای دریل ها با سایز و اندازه های متفاوت می باشد که داخل دندان شده و با بکار گیری سایز های متوالی و بزرگ شدن سایز دریل ، قطعه شبیه لنگر کشتی را در داخل حفره ایجاد شده، قرار داده و با درگیر شدن این قطعه لنگر مانند دندان پوسیده با ریشه باقی مانده را خارج می نمایند.

این تکنیک و تکنیک های مشابه روند خارج کردن دندان را با حداقل استرس و فشار بافتی به انجام خواهند رساند و میزان تحلیل و بدشکلی بافتی پس از آن به حداقل خواهد رسید.