دلایل شکستن ایمپلنت بلافاصله پس از جراحی
دلایل زیادی برای شکستن ایمپلنت با استخوانی که به سطح ایمپلنت اتصال یافته وجود دارد. دلیل اول شکست مربوط به عدم رعایت بهداشت و توجه لازم به توصیه های بهداشتی توسط بیمار گرامی می باشد.
همانطور که بارها اشاره شده پروسه جراحی ایمپلنت نه تنها به طور کامل استریل بوده بلکه در مراحل ترمیم پس از جراحی هم به این روند استریل بودن محیط دهان و منطقه جراحی شده کاملا وابسته می باشد. برای همین دندان پزشک ۲۴ ساعت پس از جراحی اولیه جهت معاینه بیمار وقتی را تعیین نموده تا از این طریق نکات لازم جهت کنترل بهداشت دهانی و شستشوی منطقه جراحی و بهداشت نخ بخیه و نظارت بر مصرف صحیح دهانشویه و داروهای تجویز شده را به بیمار گوشزد نموده و در صورت نیاز این وقت را تجدید نماید.
دلایل بعدی شکست مربوط به حرارت زیاد حین آماده سازی مرحله دریل کردن استخوان (استئوتومی) یا فشار زیاد در سطح تماس ایمپلنت -استخوان در زمان قرار دادن ایمپلنت است. فشار زیاد به هنگام قرار دادن ایمپلنت در اکثر مواقع با طرح مخروطی (تیپر) و پیچی شکل بدنه ایمپلنت ایجاد می شود.
نیروی حاصله از جایگذاری در ایمپلنت با طرح مخروطی (تیپر) و پیچ دار ایمپلنت ها باعث تولید نیرو های زیاد در استخوان می شود که منجر به تحلیل و شکست ایمپلنت می شود.
یک دلیل دیگر در شکست جراحی حرکت بسیار کوچک ایمپلنت در شرایطی است که سطح تماس ایمپلنت-استخوان در حال تشکیل است. حرکتی به کوچکی ۱۰۰ میکرون یا اندکی بیشتر ،گزارش شده است که منجر به تشکیل سطح تماس فیبروز ( یک نوع بافت جبرانی که مانع پیوستگی ایمپلنت و استخوان می شود) ، در محل اتصال ایمپلنت و استخوان می شود. یکی از دلایل اصلی برای این مفهوم قرار دادن ایمپلنت بر روی یا در زیر ضریح استخوانی و پوشاندن آن با لثه بیمار ، به جهت کاهش ریسک حرکات ایمپلنت حین ترمیم اولیه استخوان است.
نیروهای اکلوزال (نیروهای بین دندانی ) که در پروتزهای متحرک بکار می روند در یک ایمپلنت در حال ترمیم ، ممکن است باعث خط برش باز کننده بافت نرم و تأخیر در ترمیم بافت نرم گردند. این نیروهای اکلوزالی ( بین دندانی ) همچنین ممکن است روی لبه استخوانی در اطراف ناحیه در حال ترمیم ایمپلنت تاثیر بگذارند. انتقال این نیروها به بافت نرم تحت عمل پروتز ، ممکن است باعث حرکت کوچک در محل اتصال ایمپلنت-استخوان ( حرکات بالای ۱۰۰ میکرون )شود و این در شرایطی رخ می دهد که ایمپلنت در حال ترمیم اولیه بوده است.استرس های ( نیروهای کنترل نشده) که به ایمپلنت در حال ترمیم وارد می شوند،ریسک مشکلات را افزایش می دهند.
در اینجا لازم به ذکر می دانم به این نکته هم اشاره کنم موارد ذکر شده شایع ترین موضوعات قابل بحث در زمینه ایمپلنت بوده که توجه به آنها ریسک از دست رفتن ایمپلنت را به حداقل خواهد رساند.