تکامل احساسی کودکان ۳ تا ۶ ساله : کودکان از لحاظ احساسی در سنین مختلف رفتارهای متفاوتی را از خود بروز داده و آگاهی والدین و تیم درمانی از نحوه برخورد با این عزیزان در مطب دندان پزشکی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. آگاهی از روان شناسی رفتار و نوع برخورد با کودکان در سنین مابین ۳ تا ۶ سالگی به علت کثرت مراجعه به مطب دندان پزشکی و بروز رفتارهای احساسی منحصر به فرد ، ما را به ارائه درمان های مناسب تر به این عزیزان هدایت خواهد نمود.
کودکان در این مرحله به استقلال بیشتری دست می یابند و علاوه بر آن به توانایی برنامه ریزی هم دست می یابند و با پیگیری زیاد به دنبال اجرای نقشه های خود هستند. ابتکار خود را به صورت فعالیت فیزیکی و حرکت ، کنجکاوی بسیار پرسش و سؤال و حرف زدن زیاد نمایان می سازند . یک وظیفهٔ عمدهٔ والدین و معلمین در این مرحله این است که فعالیت های کودک را در جهت اعمال قابل کنترل سوق دهند و کارهایی را ترتیب دهند که کودک بتواند در آنها موفق شود و او را از شرکت در کارهایی که احتمال موفقیت در آنها وجود ندارد ، باز دارند. در این مرحله ، کودک ذاتأ تعلیم پذیر است . یک بخش از ابتکار ، الگو برداری از رفتار کسانی است که برای او قابل احترام هستند.
نقطه مقابل ابتکار ، مقصر بودن است که نتیجه نرسیدن به اهداف مورد نظر است. پیامد اعمالی است که آغاز شده ولی به اتمام نرسیده است یا ناشی از مقصر دانستن و سرزنش کردن او توسط افرادی است که برای کودک قابل احترامند.توانایی نهایی کودک در بنیاد نهادن ایده ها و فعالیت های جدید وابسته به این است که تا چه حد او در این مرحله این توانایی را دارد که تفکرات جدید و کارهای جدید از خود بروز دهد،بدون این که بیان ایده های بد و عدم برآورده کردن انتظاراتی که دیگران از او دارند،در او حس مقصر بودن ایجاد کند.
بطور مثال ، برای بیشتر کودکان، اولین ملاقات دندانپزشکی، در این مرحله از تکامل اتفاق می افتد. رفتن به دندان پزشکی را می توان یک تجربه جدید برای او ( کودک ) دانست که باید امکان موفقیت در آن برای کودک وجود داشته باشد.موفقیت در مهار نگرانی و اضطراب در هنگام ملاقات با دندان پزشک باعث ایجاد استقلال بیشتر و حس برتری در او می شود. هر چند یک ملاقات دندان پزشکی که به خوبی ترتیب داده نشده است ، می تواند باعث ایجاد حس مقصر بودن در او شده و در نهایت به شکست می انجامد. کودک در این مرحله در باره مطب دندان پزشکی بسیار کنجکاو است و مشتاقانه به دنبال آموختن در باره چیزهایی است که آنجا یافت می شود. یک ملاقات آزمایشی با حضور مادر و با انجام اعمال اندک غالبا مورد نیاز است تا اولین تجربه دندانپزشکی او به خوبی شروع شود. بعد از تجربه اولیه کودک در این مرحله غالبا می تواند جدایی از مادر را هنگام درمان تحمل کرده و گزایش به بروز رفتار بهتر را دارا باشد. بنابراین استقلال طلبی در او تقویت شده و از وابستگی او کاسته می شود.