ایمپلنت فوری ، تکنیک قرار دادن بلافاصله پس از کشیدن دندان یکی از راهکارها و تکنیک های جراحی موجود در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد. همیشه در ذهن بیمار گرامی این دغدغه وجود داشته که این تکنیک چه مزیتی نسبت به تکنیک جراحی ایمپلنت تأخیری (پس از ترمیم ناحیه کشیده شده) داشته و آیا به صلاح بیمار بوده ، یا صرفا جنبه تبلیغاتی دارد؟
در اینجا قبل از جواب دادن به این سؤالات به ناچار مطالبی را جهت آگاهی شما عزیزان ذکر می کنم. در ابتدا برای رسیدن به یک جواب ایده آل، ناحیه جراحی باید پنج کلید را دارا باشد تا بتوان با استناد به آنها نتیجه زیبایی تک دندانی را در شرایط کشیدن دندان و ایمپلنت فوری پیش بینی نمود.
داشتن این عوامل شرایط یک کار موفق را تضمین می کنند:
-
موقعیت دندان وابسته به لثه
-
شکل پریودونشیوم (بافت لثه و اطراف آن )
-
بیوتایپ پریو دنشیوم ( تیپ و فرم لثه )
-
شکل دندان
-
موقعیت استخوان کرست قبل از کشیدن (موقعیت لبه استخوان حمایت کننده دندان)
یعنی بافت نرم و استخوان حمایت کننده دندان سه فاکتور از پنج فاکتور در پیش بینی زیبایی نهایی ایمپلنت را تشکیل می دهند.
هدف بارگذاری ایمپلنت(همان روکش) در ناحیه قدامی فک بیمار ،شبیه سازی نمای ظاهری یک دندان طبیعی است . وجود حجم کافی استخوان برای کانتور (شکل طبیعی لثه ) صحیح بافت نرم (لثه) و سخت (استخوان حمایت کننده ایمپلنت ) الزامی است .در بعضی از موارد جایگذاری سریع ایمپلنت بعد از التیام استخوان آلوئول ( ناحیه دندان کشیده شده ) همراه با پیوند استخوان هم تکنیکی مفید می باشد.
مزایا :
مزایای جایگذاری فوری ایمپلنت بعد از کشیدن با محافظت بهتر از ساختار بافت نرم در محل دندان کشیده شده دچار کلاپس (روی هم افتادن بافت) می‌شود. در نتیجه ممکن است از آگمنتیشن (پیوند استخوان) و پیوندهای بافت نرم پرهیز شود.این روش به عنوان تکنیکی در جهت حفظ یکدستی ساختار لثه معرفی شده است.همچنین در این روش تعداد جراحی ها کاهش می یابد که به لحاظ مالی برای بیمار مناسب تر خواهد بود.
دندان با تاج متقارب بعد از کشیدن بیشتر در خطر مشکلات بافت نرم پس از کشیدن است. همچنین تاج متقارب استخوان بین دندانی بیشتری بین دندان ها داشته و استخوان قسمت بیرونی بیشتری روی ریشهٔ متقارب قرار دارد. لذا در شرایط ایده آل ریشه متقارب می تواند برای کشیدن و جایگذاری فوری ایمپلنت مزایای بیشتری داشته باشد. پس در بهترین شرایط که شامل عدم وجود مشکلات پاتولوژی (بیماری و ضایعه در اطراف ریشه)، بافت های ضخیم لثه،کانتور مناسب استخوانی (شکل و فرم ایده آل استخوان ) کامتور مناسب و مطلوب بافت نرم ( شکل و فرم لثه) و ریشه های متقارب هستند می توان جایگزینی و جایگذاری فوری ایمپلنت بعد از کشیدن را مد نظر قرار داد.
ریشه های مربعی شکل پس از کشیدن انقباض لثه ای کمتری داشته و استخوان بین دندانی و استخوان قسمت بیرونی کمتر با ریشه های دندان های مجاور حالت دالبری می سازند. همچنین بین ریشه ها استخوان کمتر بوده و فضاهای بزرگی بین محل کشیدن و ایمپلنت ایجاد می کند. در نتیجه جایگذاری فوری ایمپلنت بعد از کشیدن مزایای کمتری برای بافت نرم در بر داشته و برای سطح تکاس استخوان- ایمپلنت خطرناک تر است.
مراحل موفقیت آمیز یک درمان موفق نیازمند بررسی کامل موارد ذکر شده در مطالب بالا می باشد، که با استناد به آنها میتوان انتظار یک درمان موفق را عملکرد خود داشته باشیم.