تفاوت مابین مانور Suckling و مانور Sucking در نوزادان جهت دریافت شیر از مادر
Differences between suckling and sucking manoeuvres
مقارن با متولد شدن نوزادان اعمال فیزیولوژیک اساسی جهت حفظ حیات نوزاد ،شکل میگیرد.این اعمال شامل تنفس، بلع، جویدن و تکلم می باشد.اگر چه ممکن است قرار دادن تنفس جزء اعمال حفره دهان کمی عجیب باشد زیرا که بینی عضو اصلی تنفس است ولی نیازهای تنفسی عامل اولیه نحوه و موقعیت قرار گیری فک پایین و زبان می باشد.
در هنگام تولد برای آنکه نوزاد زنده بماند می بایست ظرف چند دقیقه یک راه هوایی ایجاد شود و از آن پس هم باغی بماند.برای باز شدن راه هوایی،فک پایین می بایست به سمت پایین و زبان به سمت پایین و جلو ،دوراز دیواره پشتی حلق حرکت کتد،که اجازه عبور هوا از بینی و از میان حنجره، به سوی ریه ها را می دهد.نوزادان تازه متولد شده مجبور به تنفس از بینی هستند و اگر راه هوایی بینی در هنگام تولد مسدود باشد امکان دارد نوزاد زنده نماند.بعدأ تنفس از راه دهان به طور فیزیولوژیک امکان پذیر خواهد شد. در طول حیات نیازهای تنفسی می توانند موقعیت استقرار را که فعالیت دهان از آن آغاز می شود، تغییر دهد.
وقتی که بک راه هوایی برقرار شد،الویت بعدی فیزیولوژیک نوزاد تازه متولد شده دریافت شیر و شانتقال آن به سیستم معده رودهای می باشد که این عمل با دو مانور صورت می گیرد:
۱-مک زدن Suckling
۲-بلع
مجاری شیر پستان ها به وسیله عضلات صاف احاطه شده اند که برای خروج شیر منقبض می شوند برای بدست آوردن شیر نوزاد مجبور نیست که آنرا از سینه مادر بمکد و احتمالأ نمی تواند چنین کاری نیز انجام دهد. در عوض نقش کودک این است که عضلات صاف را برای منقبض شدن تحریک کند تا شیر با جهش وارد دهانش شود این عمل با مک زدن (Suckling) یعنی گاز گرفتن های کوچک به وسیله لب ها که یک عمل رفلکسی در نوزاد است صورت می گیرد.وقتی شیر به درون دهان جهش پیدا می کند فقط کافی است که نوزاد زبان را گود (groove) کند و به شیر اجازه دهدکه به سمت خلف به حلق و مری جاری شود.در عین حال زبان می بایست به سمت جلو در تماس با لب پایین جابه جا شود تا در حقیقت شیر بر روی زبان جاری شود.
این توالی وقایع به عنوان بلع نوزادی شناخته می شود که شامل انقباضات فعال عضلات لب، جلو آوردن نوک زبان در تماس با لب پایین و فعالیت مختصر عضلات خلف زبان یا حلق می باشد.در نوزادان قرار دادن نوک زبان در تماس با لب پایین آنقدر شایع است که در حالت استراحت نیز چنین حالتی برقرار است و امکان آن وجود دارد که اگر به آرامی لب نوزاد را حرکت دهیم متوجه می شویم که نوک زبان با آن حرکت می کند.گویی که همیشه این دو به هم چسبیده اند.رفلکس مک زدن (Sucking) و بلع نوزادی به طور طبیعی در طی سال اول زندگی ناپدید می شوند.
لازم بذکر است مانور مک زدن را نوزادان انجام داده ( بعلت عدم تکامل عملکرده دهانی)و با مکانیزم مکیدن (Sucking) که در بزرگسالان وجود داشته کاملأ فرق میکند.